کويرم خشک وتنهايم خدايا .... کويرهم صحبتش باد وسرما

کويرم خشک وتنهايم خدايا

کويرهم صحبتش باد وسرما

کويرروياي ، دريا نداره

کوير شبها يش ، پُرستاره

کويروتک درخت وبرکه ي خشک

که محکم کرد ريشه ، درخاک

ترک خورد تنش ازباد صحرا

نگوديوانه هست وما ند تنها

گذرگرکند چوپاني از را ه

بهش تکيه زند آرام ، گيره

صداي نغمه ي چوپان وني وباد

گرفت خستگي را ازتنش خاک

دلش دريا شد و درخواب مي ديد

که چوپان رفته و، باران باريد

که او گفتا غلام ، کويرانگيزه داره

محاله تک درخت ، تنها بميره

غ..ر..آ