شراربه جانم ريزو ، ساقي من باش ... که ازرنگ عقيق ، لبان تو مستم

شراربه جانم ريزو ، ساقي من باش

که ازرنگ عقيق ، لبان تو مستم

چنان خواندي مرا زجام لبانت ، به عشق

که من ازهمه خاکيان ، زعشقت مستم

بيا بنشين وخلوت مرا ، ماهتاب باش

که ز روي تو آفتاب هم ، خجل ماند

بيا که مرا قراري ، نيست

سپيده زد وخواب بچشم منتظرم نماند

بيا که سيرببينم ، قامت گل

گربيايي شکوفا شود ، غزلهايم

عافيتي نيست مرا به غير، بپذير

قرارندارم بيا ، که سرگشته ام

بيا نسيم گل افشان را ، بهاران کن

که دراين وادي کم گشته ، غلام

غ..ر..آ