من خيره به آئينه و ، آئينه به من باز .... آهي کشيدم که چه شد ، ا

من خيره به آئينه و ، آئينه به من باز

آهي کشيدم که چه شد ، اي سرتن ناز

ازعشق دل انگيزتو ، بهانه داشتم

آهسته به آئينه گفتم ، کودلبر تن ناز

برتن فشاندم عطر ، فراوان

برچشم کشيدم سرمه ي کرمان

باد آيد وافشان کند ، زلف تورا جان

من خال لبت را ببينم ، بالاي لبت جان

اوهست ومن ، عاشق وشيدا    

من مات شدم زينهمه ، افسونگريش باز

ديدم به تن گيتي ، سبزه قبايي

خنديدم وگفتم ، چه زيباه شده اي باز

ديدم همه حکمت ، درمردومک چشم

عکس رخ خويش ، به رخسارِ توزيبا

گيسوچوافشان بکند ، جان بگيرم

من پنجه به تار بنوازم ، تو به آواز

آئينه ي عشق بودي و ، غلام درحسرت

اين قصه چه گويم ، نشکني اي دل تن ناز  

غ..ر..آ