کجايي که ازگيسوي بلندت ، .. حکايت کنم ..تاعاشقان صلا زنند که با

کجايي که ازگيسوي بلندت ،

حکايت کنم

تاعاشقان صلا زنند که بازشود ،

 گره اززلفت...

اي شهرزاد قصه گو ،

 درنگاه توکه مينگرم

چه شيرين ازلبانت وام گرفته اند

اي شيرين ترازشهدعسل

پروانه ها با ترديد ،

به ساقه ات مي پيچند

لبهايت ازکه آموخته ؟

اين رفتارنرم را

که درحريرانديشه ام انداخت

که دربسترخيالم ،

برزُمردين تخت تگيه زنم

ولشکرغم رابانگاهت براندازم

راستي کدامين روزبود !

دخترآفتاب گيسوان تورا بافت

ويا زهره افسونگر،

در دل شب...

سورمه درچشمانت ريخت

رويت به روي گل ميماند و

دندانهايت دُرنشان

ازکدام قبيله ايي تو ؟

که درقصرخيالم ، رويايي ؟

که ازعطر گل نور

به آهنگ نسيم مي تازي

تامرداب ها را ،

برآشوبي

وبا نغمه پرندگان

آوازگوير ما گردي

وقامت تورا ، غلام ،

درغزلهاي جهان تفسيرکند.

غ..ر..آ