مي رانم درسکوت سينه ، خشم را ... نغمه هاي سرد باد و ، سخره ها

مي رانم درسکوت سينه ، خشم را

نغمه هاي سرد باد و ، سخره ها

زيراين طاق نمناک چشم

ميشوند درهم ، با سايه ها

نغمه هايي که اسرار دلند

تلخ اما. درسينه جا خوش کرداند

بحرچه ازما گريزاني ، يار چرا ؟

پاي ما لغزيد ه ، درشيب راه ؟

درغبارشوم مهتاب ، ميترسم چرا ؟

شب ازاين روياي خواب ، ميترسم چرا ؟

درسکوت خاک عطرآگين شب

ناشگيبا ازسايه ها ميگريزم چرا ؟

همچوگلهايي که مستند ، ازشبنم

ما زاين مستي گريزانيم چرا ؟

سرد وسنگين ميرويم آخر ، روي دوش

کي بگيرد غلام ، جام ازمي فروش

غ..ر..آ